در دنیای طراحی سیستم‌های اعلام حریق، اشتباه یعنی وقت تلف شده، هزینه‌ی دوباره و گاهی حتی جان آدم‌ها.
در ساران، ما فقط طراحی نمی‌کنیم، اشتباهات رایج دیگران رو هم یاد می‌گیریم تا تکرارش نکنیم.
اینجا ۵ مورد از پرتکرارترین اشتباهات رو مرور می‌کنیم؛ با راه‌حل‌های واقعی برای حلشون.
۱. زون‌بندی اشتباه یا شلخته
بعضی‌ها کل طبقه رو یه زون می‌زنن. بعضی دیگه هر اتاق رو یه زون!
نتیجه؟ موقع حادثه یا هیچ‌کس نمی‌فهمه دقیقاً کجا آتش گرفته، یا سیستم دائم خطای کاذب می‌ده.
راه‌حل ساران:
زون‌ها باید بر اساس نوع فضا، سطح دسترسی، حساسیت محل و ابعاد تعریف بشن. هر طبقه حداقل یک زون، و فضاهای خاص زون جدا.
۲. جانمایی اشتباه دتکتورها
نصب دتکتور کنار پنجره باز، دریچه کولر یا بالای تجهیزات حرارتی؟
بله… اتفاق می‌افته!
این باعث میشه یا آلارم اشتباه بیاد، یا اصلاً آتش رو حس نکنه.
راه‌حل ساران:
فاصله مناسب از دیوار (حداقل 50 سانتی‌متر)
دوری از منابع حرارت و تهویه
توجه به گردش طبیعی هوا
۳. بی‌توجهی به کابل‌کشی اصولی
سیم‌ها از کنار کابل قدرت رد شدن، یا حتی از لوله گاز عبور کردن؟
نه فقط غیراستاندارد، بلکه خطرناک هم هست.
راه‌حل ساران:
استفاده از داکت مجزا، فاصله حداقل 30 سانتی با برق قوی، و رعایت رنگ‌بندی سیم‌ها. همیشه با اجرای خوب، از تداخل جلوگیری کن.
۴. نادیده گرفتن نیازهای پروژه‌های خاص
نصب سیستم اعلام حریق مسکونی در یک سالن صنعتی؟ یا نداشتن دتکتور گاز در آشپزخانه رستوران؟
اشتباه رایجیه.
راه‌حل ساران:
هر پروژه یک دنیا داره. اول شناخت پروژه، بعد طراحی. نیازهای عملکردی، تهویه، آلودگی، ارتفاع سقف و… همه باید لحاظ بشه.
۵. طراحی فقط برای تاییدیه، نه برای عملکرد واقعی
بعضی نقشه‌ها فقط ظاهر خوبی دارن. برای رد شدن از آتش‌نشانی کشیده شدن، نه برای حفاظت واقعی.
راه‌حل ساران:
ما به عملکرد سیستم در روز حادثه فکر می‌کنیم. نقشه‌ی خوب باید “عملیاتی” باشه، نه فقط “مورد تأیید”.
